Жерлесіміз Абат Далабаев Ауғанстан алапатында қыршынынан қиылды. Одақтың солақай саясатының зардабы бейбіт күнде талай отбасына осындай қасірет әкелді. Жат жерде опат болған жауынгердің анасы Оқиза апаймен әңгімелескенімізде соғыс зардабын терең ұғына түскендей болдық.
Бөдене ауылында туып-өскен Абат Жалғасұлы 1984 жылдың күзінде Отан алдындағы борышын өтеуге кәмелет жасына толмай аттанады. Құрдастарының бәрі әскерге аттанып бара жатқанда қалыс қалғанға намыстанып, өзі өтініш жазып кетіпті. Алдымен Түркіменстан астанасы Ашхабатта саперлік дайындықтан өтеді. Келесі жылдың мамыр айында Абаттан Ауғанстанға аттанып бара жатқаны туралы хат келеді.
– Баламның әскердегі борышын шетелде жалғастырамын деген хабарына алғашқыда қуанып қалыппын. Қайдан білейін, Ауған елінің соғыстан көз ашпай жатқанын. Бірақ ауылда отырған бізден не қайран. Әскери бұйрық бізбен санаса ма, - дейді Оқиза апай сол кезеңді еске ала отырып.
Абат анасына уайымдамасын деген болар, Ауғанстанда жағдайларының жақсы екендігін айтып, хат жазып тұрады. Тіпті тау басында гитарамен ән салып тұрған фотоларын да жібереді.
Толығырақ газетіміздің 14 ақпандағы санынан оқи аласыздар
